Emo Rock Nedir ?
Rites of Spring; 1984'ün ilk aylarında, öncü diyebileceğimiz diğer gruplar gibi Washington DC'de kuruldu, zaten DC dolaylarında yaşananlardan önceki yazıda da bahsetmiştik. 1980'lerde İngiliz punk'ından farklılaşan hardcore punk'ın ilk su yüzüne çıkan, ve bildik sert punk öğelerini, daha duygusal şarkı sözleri ile birleştiren ilk gruplardan oldu.
Yine de bazı fanlar, işin başını bu kadar gerilerde aramamak gerektiğini, 90’larda ciddi ciddi dünyayı kasıp kavuran Grunge‘ın (ki bu etki, müziğin felsefesine pek de uymuyordu) beşiği Seattle’ın sayısı pek çok olan (havasından mıdır nedir bilinmez) gurur kaynaklarından Sunny Day Real Estate’i mihenk taşı kabul edebileceğimizi savunurlar. Sub Pop Records, ilk albüm Bleach’ın ardından Nirvana’yı kaybettikten sonra yeni bir şeyler aramaya başladı ve nihayetinde ulaşılan keşif, sound olarak punk rock kökenlerine bağlı, fakat melodik vokaller kullanan Sunny Day Real Estate oldu.
Emo Rock’ın yapı taşları
Emo Rock’ın kökenlerini tartışmak gerekirse nereden çıktığı konusunda tam bir mutabakata varmak zor olabilir, fakat Rolling Stone, The Wire, SPIN gibi dergilerin bile artık görmezden gelemediği Emo Rock, bir şekilde içinde duygusal öğeler ve buna uygun şarkı sözleri barındıran, karakteristik bir müzik olarak tanımlanabilir. Bağımsız plak firması Phyte Records’un sahibi Mike Mowery, “Benim anlayışıma göre, bu müzik zaman içinde punk’tan, çığlık çığlığa ama duygusal bir hardcore’a dönüştü, yani medyanın istediği şekilde biçimlendi. Yani şu an, hisli ve popa yakın bir müzik gibi duruyor, ama başlangıçta hiç de öyle değildi” diyor.
Dikkat ettiyseniz gerek liriklerdeki duygusal yoğunluk, gerek sözlerle ifade edilemeyecek hüzün, altı çizilen öğeler. Yani, sağlam bir melodik alt yapı gerekiyor vurucu bir Emo Rock parçası için. Jawbreaker, Moss Icon, Fugazi, Braid, New Found Glory gibi isimler bu işi iyi de beceriyor. Bu isimleri arka arkaya saymamızın sebebi, ne kadar farklı müzikler yapan isimlerin bu türe dahil edilebildiğini görmeniz. Düz, sert, çarpıcı “emocore”dan, daha yumuşak tempolu ve melodik vokalli “emo indie rock”a kadar, türün kendisi birçok alt türü bünyesinde barındıran geniş bir alan, yani sınırlar çok da net çizilmiş durumda değil. Ancak bariz biçimde belirli olan bir sınır var ki, o da hardcore/punk türünün pek popüler konuları olan politika ve sistem eleştirisinin, bu türde kendine yer bulmadığı.
İsim Vermeye devam..
The Appleseed Cast, bizce dünyanın sekizinci harikası olacak kadar iyi albüm Low Level Owl’u yayınladıktan sonra, aslında birçok grup, “bundan iyisi olamaz ki” diye müziği bırakmış olmalı. Ama biz Appleseed Cast’e hiç girmeyelim, çünkü onlar Space Rock diye başka bir türün yaratıcıları, bu da başka bir makale yazmamızı gerektiriyor. Tembel olduğumuzu başta belirtmiştik. Bu yüzden vazgeçmeyen isimlerden örnekler vermeye devam edelim...
Lungfish: 1990’da Washington’da kurulan dörtlü, yaptıkları esasında basit, yoğun ama bir şekilde yine de kompleks (tamam, acayip bir tanımlama oldu, farkındayız) müzik ile, en uzun süre varlığını sürdüren Emo gruplarından oldu; karışık filan ama, demek ki seviliyormuş işte. Esas adam Daniel Higgs’in yazdığı şarkı sözleri o kadar beğeniliyordu ki sonunda “The Doomsday Bonnet” adlı bir şiir kitabı çıkardı. Birçok gruba ilham veren 8 albümleri var, ama esas albümleri 1999 tarihli “The Unanimous Hour”. (Kime benzerler? The Warmers, Sonic Youth, The Capitol City Dusters, Rites Of Spring, Beefeater..)
